μα θυμάμαι να λες, πως θα μασταν μαζί για πάντα, υπερβολές
πως με αγαπάς πολύ, τότε πες πως μπόρεσες να κάνεις ότι έκανες,
πες πως είσαι σωστή,
μα εγώ στ αλήθεια ξύπναγα σκατά κάθε πρωί
και μην μου λες πως είσαι αληθινή
γιατί εγώ κάθε φορά πονούσα πιο πολύ
έπνιγα τον πόνο μου στο αλκοόλ και έφτασα ως εκεί
να καταντάω, να παραπατάω
μα εγώ ποτέ δεν τήρησα την λέξη παρατάω
προδομένη ψυχή , και καταντάω
εγώ είχα καταθλίψεις όμως τώρα πια πετάω
βρήκα τον εαυτό μου και βρώμικες καρδιές πατάω
σε ευχαριστώ που με έκανες πιο δυνατό και δεν σπάω
τώρα και να θες.... πίσω δε γυρνάω, δε γυρνάω
φαανταστικο...
ΑπάντησηΔιαγραφή