Θελω τον χωρο και τον χρονο μου για να λειτουργησω.Τον κοσμο μου και τον δρομο μου κ ελευθερα θα μιλησω.

 Μερα 1
Για μια ακομα φορα,ενιωσα απαισια.
 Ειναι εκεινο το ασχημο συναισθημα οτι εισαι αποκομμενος απο τον υπολοιπο κοσμο.Εισαι υπερβολικα εσωστρεφης,ευαισθητος,ευερεθιστος για να κανεις παρεα με οποιοδηποτε ανθρωπινο ον,ακομα και τους φιλους σου.Μου ρθε να βαλω τα κλαμματα.Και να φανταστεις,πριν μια ωρα ημουν τοσο ενθουσιασμενη.

 Μερα 2
 Ημουν ανετη,πολυ ανετη.Ειχα ξαπλωσει στο πατωμα και καπνιζα.Οι αλλοι απο διπλα εκαναν πανικο,εγω απλα καθομουν και ακουγα
 "Ενα χρονο φυλακη ρε φιλε?"
 "Ναι γαμα τα"
 Ηθελα καφε,αλλα ειχε τελειωσει.Γαμω.
 Μπορει ο Β.να μου την ελεγε γ αυτο τον κοσμο,ομως ενιωθα απειρα ανετα μαζι τους καθε φορα.Ηταν υπεροχα.Δεν χρειαζοταν να προσποιουμαι,απλα καθομουν αραχτη στο πατωμα,ακουγα μουσικη,και μιλουσα μονο οταν χρειαζοταν,κυριως ακουγα.Ουτε επρεπε να πεταω συνεχεια ηλιθια αστεια για να διασκεδαζουν ολοι με το ποσο πλακα ειχα,ουτε να πιανω συζητησεις για το τι βρακι φοραει η καθε γκοθου το σαββατοβραδο,ουτε με ρωτουσαν για τα μαλλια μου(καλα,οχι πολυ τουλαχιστον).



 Μερα 2"Λοιπον,και τωρα τι κανουμε?"Ημασταν με την Ν στη κουζινα,και εξεφρασα την απορια μου γουρλωνοντας τα ματια.
 "Τωρα γραψιμο και αγιος ο Θεος"απαντησε πικραμενη, φτιαχνοντας καφε.
 Μα πως το κανουν αυτο,διαμαρτυρηθηκα.Ειμαι απο τα ατομα που οταν θελουν κατι το δειχνουν,οταν δεν θελουν κατι επισης το δειχνουν.Κανω κατι για να το αποκτησω,η να το αποφυγω,αντιστοιχα.Ποτε δεν καταλαβα αυτα τα γκομενιστικα,"τον φτυνω και κολλαει",τον φτυνω αμα δεν με νοιαζει.
 "Μην απαντας στα εσεμες του"με αγριοκοιταξε.
 "Γαμα μας,αληθεια,γαμα μας,εδω κανουμε πως και τι να στειλει ενα μηνυμα,εχουμε γινει και κωλος,και οταν μου στελνει θα κανω τη θιγμενη ενω εγω εχω κανει τα 2/3 απο πουστιες.Ναι,γαμα μας."


 Μερα 3 Με επιασε απο το χερι,με εκατσε κατω,και μιλωντας μου θυμωμενα γαλλικα,αρχισε να μου μιλαει για τη ζωη.Πηρε ενα χαρτι,εγραψε πανω "PRIORITES" και "BUTS".Αρχισε να σημειωνει.Αυτοι,μου εδειξε,ειναι οι σκοποι σου και δεν κανεις τιποτα,τι-πο-τα για να τους πετυχεις.Υποσχεσου μου οτι αυριο θα πας δουλεια.
 Ξεροκαταπια.Καλωσηρθες Αναστασια στον κοσμο τον ενηλικων.Δεν θα μπορεσεις να φυγεις ποτε απο εδω.


 Μερα 3 "Ολοι στη γειτονια μας ξερουν οτι οποιος πινει αυτο το ναρκωτικο δεν ειναι αξιοπιστος.Κανει λαδιες ρε φιλε.Βλεπει λεφτα και γυαλιζει το ματι του"ειπε το παιδι.
 Κοιταξα το πατωμα στεναχωρημενη.

  Μερα 1"Ολα πανε χειροτερα,απλα το μυαλο της δεν το εχει καταλαβει.Βρισκει τροπους να ξεφευγει.Στην ουσια,δεν μπορει να ανταπεξελθει στη καθημερινοτητα μας"

 Μερα 4 "Θελω εναν ανθρωπο διπλα μου,φιλο,γνωστο ,οτιδηποτε,γκομενο πες,που να μη μου προκαλει θλιψη.Θελω επιτελους,για μια φορα στη ζωη μου,καποιον να μου κανει καλο."