Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Σε θελω πισω μ ακους?αυτο δεν το συνηθιζω.Οταν χωριζω μενω μονη και βριζω

 Πρωτη εικονα
Οι μπατσοι μου ξυλωσαν τα δεντρα,την επομενη φορα θα περιμενω με πετρα.
 Αυτο μας το μισοτραγουδουσε ενα πρεζακι με την Ειρηνη,αχ,ωραιες μερες αυτες.

 Δευτερη εικονα

 "Με αγαπουσε."ειπε η Ν."Το ξερω πως μ αγαπουσε"
 Σηκωσα τα φρυδια μου με αποδοκιμασια.
-Ελα ρε μαλακα.Τα πιστευεις αυτα που λες?
-Φυσικα.Οπως και σενα σ αγαπουσε ο ακατονομαστος.
 Καγχασα.
-Ελα ρε μαλακα,ελα τωρα.Αυτοι οι ανθρωποι δεν ξερουν ν αγαπανε.Ειναι κατι σαν αγαπη ισως,στο πιο εγωιστικο και καταστροφικο.
-Νομιζεις.
 Σωπασα.Με τον καιρο θα καταλαβει.

 Τριτη εικονα.
 Τηλεφωνα.Εναλαξ στην Δ. και στη Ν.
"Τι εγινε με τον αλλον μωρη πουτανα" ειπε η Δ.
Τι να γινει,αποκριθηκα μισοκακομοιρα.Οπως τα ξερε ειχαν μεινει ολα.Της τα επανελαβα ομως ολα απ την αρχη,για να τα εμπεδωσει καλα.
 Ξερεις τι,μου ειπε,νομιζω κολλας.
 "Ναι κολλαω.Με κολλησε ιωση ο παπαρας"ειπα σε μια αποτυχημενη προσπαθεια να αστειευτω.Ματαια.
 Αναστεναξα και της εκμυστηρευτηκα αυτο που μεχρι και στον εαυτο μου ντρεπομουν να ομολογησω.Ναι,κολλαω.Σχεδον το τσιριξα.Και μετα της εκλεισα το τηλεφωνο βιαστικα.
 Κοιταξα γυρω μου τα αποτελεσματα ενος απλου καυγα.Μπυρες.Πολλες μπυρες.Μπουκαλια και κουτακια.Μακ φαρλαντ,χαινικεν,αμστελ(απο ποτε πινω εγω μπυρες,οι μπυρες ειναι σκατα,προκαλουν βασανιστικο κατουρημα.)Σοκολατες και πατατακια και τσιγαρα..
 Την ξαναπηρα τηλεφωνο."Μαλακα δεν παλευεται αλλο η φαση,φευγω¨" ειπα εκνευρισμενη
 "Φευγεις?Που πας?"
 "Εννοω πως δενομαι χαζη.Και ξερεις τι γινεται οταν δενομαστε,στο τελος θελουμε δεν θελουμε θα πληγωθουμε.Οποτε το τελειωνω εδω"
 "Εισαι μαλακισμενη,ειστε ο ενας αυτο που ψαχνει ο αλλος"ξεκινησε να λεει,αλλα πριν προλαβει να ολοκληρωσει ειχα ηδη στειλει το μηνυμα.

 "Τελειωσαμε.Να προσεχεις"


  Τεταρτη εικονα

 Ημουν στο κλαμπ,τον ειδα,χαρηκα.Με ειδε,με αγκαλιασε,με σηκωσε στον αερα.Ειναι απ αυτα τα ατομα που θεωρω  κατι περισσοτερο απο clubfriends,κατι λιγοτερο απο φιλους.Πισω επαιζε το I kissed a girl and I liked it,και εσκασα ενα ειρωνικο χαμογελο για την ειρωνια του τραγουδιου.Με ρωτησε πως ειμαι,τι κανω,πως τα παω χωρις τα χαπια.Του απαντησα πως ημουν τελεια
 "Ξερεις,ο Αντρεας με ρωταει καθε μερα τι κανεις κ αν σε βλεπω.Καθε.γαμημενη.μερα"
 Εσκασα ενα αποβλακωμενο χαμογελο.Στο κεφαλι μου αρχισε να παιζει το μη μου ξαναφυγεις πια ματια μου της Μπελλου.Αληθεια?ρωτησα ναζιαρικα
 Μετα σοβαρεψα και μαζεψα τα σαλια μου.Τον αρπαξα απο το χερι και τον εσυρα μεσα στο κοσμο."Αντε,παμε να μου βρουμε εναν ωραιο τυπο να περασει ευχαριστα το βραδυ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου