Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

I'm unclean,a libertine.

Τι γινεται οταν θες κατι πολυ,κ οταν ερχεται μπροστα σου ,σχεδον πεφτει στα χερια σου απο τον ουρανο και εσυ ξαφνικα δεν ξερεις τι να το κανεις?Η ακομα χειροτερα,οταν καταλαβαινεις πως το ηθελες μεχρι να το αποκτησεις,και πλεον σου ειναι αχρηστο?
Ξερω πως μεχρι τωρα τονιζα συνεχως τα ελαττωματα των αλλων,ισως γι'αυτο ηρθε η ωρα να μιλησω για τα δικα μου.Καθε λεξη η χαρακτηρισμος που θα χρησιμοποιησω ειναι διαπισθωμενος και δεν ειμαι καθολου περηφανη για αυτα που θα πω.Ισα-ισα,καθε φορα που ερχονται στην επιφανεια νιωθω σχεδον ντροπη και ενοχες που δεν αλλαζω.Και καπου εδω θα κολλησω και μια φραση που ειχε πει μια γνωστη μου"μπορει να κρινεις τους αλλους αυστηρα,αλλα τον εαυτο σου τον κρινεις δεκα φορες πιο αυστηρα απ ολους τους αλλους"

Ειμαι λοιπον,αναποφασιστη μεχρι αηδιας.Οπως λεει και ενα κοντινο μου ατομο "δεν ανησυχω για τα μελλοντικα σου σχεδια.αλλωστε αυριο θα εχεις αλλαξει γνωμη".Επισης,ειμαι ευθυνοφοβη. Ενας ψυχολογος με τον οποιο μιλησα βασικα λεει πως θελω να μεινω για παντα στην εφηβεια και να μην μεγαλωσω ποτε,για να μην αποκτησω ευθυνες και για να μην πληγωθω (περισσοτερο).Δρω με πεισμα,αυθορμητα και χωρις καθολου λογικη.Σκεφτομαι το τωρα,δεν ενδιαφερομαι διολου για το αν οι πραξεις μου θα επηρεασουν το μελλον μου γιατι κοιταζω μονο το παρον.Ειμαι εγωιστρια και ποτε δεν καταφερα να αντισταθω σε πειρασμους.Θελω σε οτι κανω και με ενδιαφερει να ειμαι η καλυτερη,αλλα δεν δινω την παραμικρη προσοχη σε οτι δεν με διασκεδαζει η δεν με ενδιαφερει,ακομα κ αν προκειται για ενα σοβαρο ζητημα.Ακομα ομως κ αν εχανα κατι που με ενδιεφερε,θα το ξεπερνουσα γρηγορα,ισως γιατι ειμαι πιο σκληρη απο τον μεσο ορο των ανθρωπων.Συγχωρω ,γιατι θελω να πιστευω το καλυτερο για τους αλλους.Το χειροτερο?Βαριεμαι ευκολα και δεν εχω μαθει να προσπαθω για τιποτα.

Ολα αυτα συντελεσαν στο να γαμησω καπως τη ζωη μου τον τελευταιο ενα χρονο,σε πολλα ζητηματα,αλλα κυριως στη σχεση μου με τους γυρω μου-η τουλαχιστον οσους με ενδιαφερουν-και το μελλον μου.Εκανα αρκετες ανοησιες που μαλλον θα με πανε αρκετα πισω στις σπουδες μου(ας το θεσω ετσι),τις οποιες δυστυχως δεν ειμαι σιγουρη αν μετανιωσα η αν μου εγιναν μαθημα.

Αλλα επειδη η ζωη ειναι γεματη εκπληξεις και αρκετα ευγενικη μαζι μου(προς το παρον),μου δινονται συνεχως ευκαιριες σε πολλους τομεις.Το προβλημα ειναι πως τις κλωτσαω αμεσως,χωρις ιδιαιτερη σκεψη,αφου οτι πεσει στα χερια μου παυω να το θεωρω προκληση,αλλα δεδομενο.Ωρες ωρες πραγματικα αναρωτιεμαι τι σκεφτομαι,ειναι σαν να εχω ως μοττο οτι αφου μου ζητανε να κανω κατι,σημαινει πως ειμαι ηδη καλη οποτε δεν χρειαζεται να κουνησω ουτε το μικρο μου δαχτυλακι.

Θα ηθελα να κλεισω αυτο το κειμενο με μια φραση που επισης μου ειπε μια ακομα γνωστη μου(ναι,εχουμε πηξει στα αποφθεγματα σημερα,το ξερω)."Ο κοσμος οταν θελει να αποκτησει κατι το κυνηγαει.Εσυ γιατι οχι ρε Αναστασια?"

Εγω οταν θελω κατι δεν το κυνηγαω.Κυνηγαω τον εαυτο μου μπας και το προσπαθησει.Και ισως για αυτο με συγκαταλεγω ως τον μεγαλυτερο εχθρο μου.

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Ποδοπατησε με ,να εχω τουλαχιστον την ευτυχια να μ αγγιζεις

Ήξερες να δίνεσαι αγάπη μου..

Δινόσουνα ολάκερη

και δεν κράταγες για τον εαυτό σου

παρά μόνο την έγνοια

αν ολάκερη έχεις δοθεί..

Όλα μπορούσανε να γίνουνε

στον κόσμο αγάπη μου

τότε που μου χαμογελούσες..

Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωη μου

είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου

αγαπημένη μου..

Μα και τι να πει κανείς..

Όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός

και τα μάτια σου τόσο μεγάλα..

Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου

έζησα όλη τη ζωή..

Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα

και τότε όλα τα βράδια

κι όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας..

Θάθελα να φωνάξω τ'ονομά σου,αγάπη,

μ' όλη μου τη δύναμη..

Να το φωνάξω τόσο δυνατά

που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο,

καμιά ελπίδα να μη πεθάνει..

Θε μου πόσο ήταν όμορφη

σαν ένα φωτισμένο δέντρο

μια παλιά νύχτα των Χριστουγέννων

Συχώρα με, αγάπη μου,

που ζούσα πριν να σε γνωρίσω..

Μισώ τα μάτια μου,

που πια δεν καθρεφτίζουν το χαμόγελό σου..

Θα σ' ακούω σαν τον τυφλό που κλαίει,

ακούγοντας μακριά τη βουή μιας μεγάλης γιορτής

σ' αναζητάω σαν τον τυφλό,

που ψάχνει να βρει το πόμολο της πόρτας

σ'ενα σπίτι που' πιασε φωτιά,

α, για να γεννηθείς εσύ

κι εγώ για να σε συναντήσω

γι αυτό έγινε ο κόσμος..

Κι εσύ, αγαπημένη, όταν με διώχνεις,

κλείνεις έξω απ' την πόρτα σου

έναν ολάκερο πικραμένο κόσμο..

Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον,

είμαστε κιόλας νεκροί..

Αν βρουν έναν άνθρωπο νεκρό

έξω απ' την πόρτα σου,

εσύ θα ξέρεις,

πως πέθανε σφαγμένος

απ' τα μαχαίρια του φιλιού,

που ονειρευότανε για σένα..

Ποδοπάτησε με,

να έχω τουλάχιστον την ευτυχία

να μ'αγγίζεις..

Τάσος Λειβαδίτης

I'm worst at what I do best and for this gift I feel blessed



I wish I was special.






Αλλα ειμαι ενα ακομα ματσο ανακατεμενες λεξεις,σκισμενα σημειωματαρια και ενα ζευγαρι τρομαγμενα ματια.Και φοβαμαι για το τι φερνει το αυριο,οπως χιλιαδες ακομα ανθρωποι.

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Something inside me has died

Υπαρχουν 3 κατηγοριες ανθρωπων:αυτοι που δεν ξερουν πως ειναι μονοι και δεν θα το ανακαλυψουν,αυτοι που ξερουν πως ειναι μονοι και εχουν μαθει να ζουν μ αυτο,και αυτοι που βρισκονται καπου στο μεταιχμιο,και ενω ξερουν πως ειναι μονοι ,κλεινουν τα ματια στην αληθεια,και ψαχνουν περαστικες φιλιες και περαστικες αγκαλιες
Εσυ παντα ηθελες να ανηκεις στη στη 2η κατηγορια,αλλα δυστυχως ανηκες στην τριτη.Γιατι δεν επαψες ποτε να ελπιζεις πως οι ανθρωποι δεν θα παψουν να σε εγκαταλειπουν,οπως εκαναν παντα.Ακομα χειροτερα,πιστευες οτι τουλαχιστον θα ειχαν λιγη αξιοπρεπεια και θα επαυαν να σου λενε ψεματα.

Αρχιδια.

Κ επειδη δεν επαψες ποτε να χεις υψηλες προσδοκιες,μονιμως πληγωνοσουν.Αλλα απεκτησες ανοσια απο καποιο σημειο και μετα.Ηξερες τι θα συμβει στο τελος,αλλα ισως ειχες αναγκη για ανθρωπινη επικοινωνια,ισως δεν μπορουσες να αντεξεις τη μοναξια.Κ ετσι,καθε φορα που εκλαιγε καποιος,η ακομα κ οταν εκλαιγες εσυ,σκεφτοσουν απο μεσα σου οτι σε κανενα 3μηνο θα τα θυμασαι αυτα και θα γελας.Επαψες να δινεις σημασια ακομα και στον πονο.Η οποτε απογοητευοσουν,σκεφτοσουν πως ολα αυτα δεν εχουν καμια σημασια,πως η ζωη ειναι μικρη και μπορει αυριο να σε πατησει αυτοκινητο και να πεθανεις,οποτε πρεπει να προχωρισεις.
Σιγα-σιγα βρηκες τη λυση,σε καθε κομματι που εσπαγε μεσα σου, εβρισκες ενα αλλο να το αντικαταστησεις.Γεμισες ετσι προσωρινους γκομενους,προσωρινους φιλους και δεν εκτιμησες ποτε τα ατομα που προσπαθησαν να σταθουν διπλα σου,γιατι ηξερες οτι καποια στιγμη θα εφευγαν κ αυτα,οποτε απεφυγες να δεθεις μαζι τους.Εβαλες εναν βασικο κανονα στη ζωη σου,να μη νιωσεις ποτε παραπανω πραγματα για οποιονδηποτε απο οσα νιωθει αυτος για σενα,και παροτι καθε φορα δεν τον τηρουσες,σιγα-σιγα βελτιωνοσουν,και πληγωνοσουν καθε φορα και λιγοτερο.Πλεον δεν γεμιζες στεναχωρια,αλλα αγανακτηση.Και ηρθε η μερα που επαψες να νιωθεις,και οτι ειχε απομεινει μεσα σου ηταν ο εγωισμος σου

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Hello stranger

Say anything you like to me!You can't hate me more than I hate myself -Noone loves you like me.Noone -You have no idea how worthless you make me feel -I'm so close to saying fuck it and giving up- So much has suffered your heart.How can you still be willing to stay?-Being with you was the only time I've ever been happy-Protect me from what I want-You are being lied to-I love everything about you that hurts-Other people will always let you down-I won't let you close enough to hurt me-Human beings will always betray you-I live in constant fear that some woman might steal you away from me-I was so important to you,then someone better came along-How you hurt yourself on the outside,to kill the thing on the inside-I don't want to say goodbye to people anymore-I could never hurt you like you hurt me-Please don't tell anyone how I live-I remember everyone that leaves-Pain made me change-Nothing good ever stays with me.Absolutely nothing-Your soul is poisoned

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

with the decadance you suffer every night

"Κ ειναι που τιποτα δεν με κραταει πια σ αυτη τη πολη.Δεν ειναι οτι σταματησα να την αγαπαω.Απλα σταματησα να πιστευω στους ανθρωπους της.Γιατι τελικα,η πλειοψηφια ειναι τα ιδια χαλια.Το ανθρωπινο ειδος τα 3 τελευταια χρονια δεν εχει σταματησει να με απογοητευει ουτε στιγμη."
Θυμοταν ξεκαθαρα οτι πριν 3 μηνες,παλι ειχε κανει αυτη τη συζητηση.Ηταν φθινωπορο,κραταγε ενα red bull στο χερι.Ο καιρος ηταν μουντος,το τοπιο γκριζο,αλλα η λιγοστη πρασιναδα σ εκεινο το πολυαγαπημενο παρκο εκανε καπως καλυτερη την ατμοσφαιρα.
Κοιταζε τα γκριζα σπιτι διπλα της,και ενιωθε οι τοιχοι τους να ερχονται πιο κοντα.Πνιγοταν.Πνιγοταν πολυ.Ενιωθε πικραμενη,και προδομενη απ ολους και ολα.Ηθελε να ξεκινησει μια νεα ζωη,να κανει μια νεα αρχη,να ξεχασει οτι δυσαρεστο της ειχε συμβει,να παψει να κανει κακο στον εαυτο της.
Η φιλη της,η Κ.την κοιτουσε μια με κατανοηση,μια με απορια.Παλι καλα που ηταν αρκετα εξυπνη κοπελα,ωστε να καταλαβει τι εννοουσε,ομως δεν τα ειχε ζησει.Ακομα θυμοταν το βλεμμα της παρολαυτα.
Υστερα απο τρεις μηνες,ενιωσε παλι πως πνιγεται.Αυτη τη φορα,τα ατομα γυρω της ειχαν συμπεριφερθει οπως ακριβως περιμενε-μετρια.Ουτε ασχημα,ουτε πολυ ομορφα.Τουλαχιστον αυτος ηταν ακομα εκει,δεν την αφησε ουτε λεπτο,οτι κ αν γινοταν.Κ ας μην τους καταλαβαινε κανεις.
Εκεινος ηταν ενταξει απεναντι της,παντα κοντα της,κ αυτη σαν ανταλαγμα τον αγαπουσε με εναν αρρωστημενο τροπο,που ουτε εκεινη δεν καταλαβαινε.
Απλα ηθελε να ναι καλα και τιποτα αλλο,αλλα αυτες οι εκρηξεις θυμου της ....
Ομως αυτη ηταν ετοιμη να ανοιξει τα φτερα της.Το μελλον της ανοιγοταν μπροστα της,οι δρομοι ηταν ανοιχτοι και τα σκυλια δεμενα που λεει και ο λαος.Ειχε ονειρα,και τα εβλεπε ενα ενα να πραγματοποιουνται,ηταν τοσο νεα ,ηταν σαν να της χαριζαν τον κοσμο ,να της τον εδιναν στα χερια,να της ελεγαν παιξε,ειναι γυαλιστερος και πολυχρωμος,απλα προσεχε μην τον σπασεις,ειναι ευθραυστος
Ισως να ειχαν δικιο οι δικοι της,σκεφτοταν.Ισως να πρεπε να φυγει μονιμα πλεον απο αυτη τη χωρα.Κατα βαθος ομως,καπου μεσα της φοβοταν.Φοβοταν το αγνωστο.Δεν της αρεσαν οι αλλαγες,καποτε ειχε βολευτει στη ζωη της,ομως τωρα ηθελε να κανει μια νεα αρχη,το ηθελε τοσο πολυ.
Θα πηγαινε σε καποια αλλη χωρα,δεν θα μιλουσε σχεδον σε κανεναν και θα δουλευε σκληρα για να πετυχει αυτα που ηθελε.Αυτο ηταν το σχεδιο της.

επρεπε να φυγει.πνιγοταν.επρεπε να φυγει.

Forever friends (L)(L)(L)

Οταν ημουν μικρουλα,αυθαδης,ξεροκεφαλη με ξανθιες μπουκλιτσες και τσαχπινικο υφος,και τραγικα γλωσσου(πραγμα που ισχυει και τωρα,αλλα δεν το γραφω γιατι μου χαλαει την εισαγωγη) η καλη μου η μανουλα μου ελεγε οτι οι γονεις μας,ειναι οι καλυτεροι μας φιλοι(το ιδιο μου ελεγε ο πατερας μου,αλλα εκεινος ηταν πιο απολυτος και ελεγε οτι οι μονοι μου φιλοι ειναι οι γονεις μου-εκδοχη που δεν μου αρεσε και απλα αγνοουσα.) Εγω χτυπιομουνα ομως οτι εμενα οι φιλοι μου Μ ΑΓΑΠΑΝΕ,θα παμε να ζησουμε μαζι στο υπεροχο ,γεματο σκυλακια και παπαγαλους σπιτι μας,θα μεινουμε φιλοι για ΠΑΝΤΑ.
Κουνια που με κουναγε.Στην κυριολεξια.
(τωρα που το σκεφτομαι,ισως απο εκει μου εμεινε η φοβια για τις λεξεις σ αγαπαω και για παντα.Γαμημενα κωλοπαιδα.)
Μεγαλωνοντας συνειδητοποιησα οτι οι φιλοι ειναι ανθρωποι,και καθολου ιδανικοι οπως τους ειχα στο μυαλο μου.Βεβαια ,ανθρωποι ειμαστε ολοι μας και λαθη κανουμε.Αναρωτιεμαι ομως γιατι τα δικα μου λαθη περιοριζονται σε θαψιμο,και οχι πουστιες.(ναι,εχω κανει μια φορα πουστια σε φιλο,αλλα ηταν πειμπακ για οσα μου εχει κανει και καλα να παθει,πραγματικα το αξιζε-ακομα κ αν δεν το κανα επιτηδες και το θεωρω πουστια μονο και μονο γιατι δεν το μετανιωσα.Παντως οταν ο αλλος σε συγχωρει 4049004 φορες,δεν ειναι μαλακας.Απλα καλος ανθρωπος.Εσυ φταις ,που σαι μουνοπανο.)
Και για το θαψιμο,οτι εχω πει το εχω πει και μπροστα τους.Μονο δυο φιλες μου δεν εχω θαψει ποτε,και αυτο γιατι με αντιμετωπιζαν με μπεσα.(Λ.-Σ.)
Συνεχιζω λοιπον.Απλα με τον καιρο καταλαβα πως μερικα πραγματα ειναι μεσα στην ανθρωπινη φυση.Πως μπορει οι φιλοι σου να ναι γαματοι,να ναι εκει για σενα στα δυσκολα,αλλα να εχουν ενα σωρο αλλα ελαττωματα.
Αναρωτιεμαι λοιπον πως ατομα με τα οποια εχουμε περασει τοσα μαζι μπορεσαν ετσι ευκολα να διαγραψουν τα αισθηματα τους για μενα(και δεν μιλαω για γκομενους τωρα,γκετ σιριους).Πως εβαλαν τα δικα τους κομπλεξ και ανασφαλειες πανω απο μας.Και δεν ειναι οτι εγινε μια φορα και τελος,γιατι εγω παντα συγχωρω.Ισως να μαι μαλακας,ισως να μαι κοροιδο,ισως απλα να πιστευω πως μερικα πραγματα δεν μπορεις να τα ελεγχεις διαρκως.ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΡΕ ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙ 3,4,5,6 ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΠΟΥΣΤΙΕΣ,ΘΕΣ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΠΑΛΟΥΚΩΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΟΒΟΤΟΜΗ ΚΑΠΑΚΙ.

οχι βρε,δεν βγαζω καθολου αχτι.

Απλα εγω δεν αποπειραθηκα ποτε να πληγωσω κανεναν σας ρε καθυστερια για να νιωσω εγω καλα.Κ αν το εκανα αθελα μου,ειχα τα αρχιδια να ζητησω συγγνωμη και να μην το ξανακανω.Δεν καταλαβαινω λοιπον,πως γινεται να ζηλευετε τους φιλους σας.Πως γινεται οταν ανοιγεστε να τους λετε παπαριες του τυπου παντα εσενα προσεχαν πρωτο.Πως γινεται να πρσπαθειτε να τους παρετε οτι ποθουν γιατι ειστε μαλακισμενα με ψυχολογικα και ανασφαλιες και θελετε να νιωσετε πιο καλοι απ αυτους(αν ειστε τετοια κωλοζωα,στην προσπαθεια θα μεινετε).Πως γινεται να τους σαμποταρετε οταν για μια φορα,πανε να κανουν κατι αξιολογο στη ζωη τους.Πως γινεται να τους λετε τοσα πολλα ψεματα.Πως γινεται να τους κανετε περα ΕΝΩ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ,μονο και μονο γιατι θελετε νεες παρεες /νεο γκομενακι να πηδηξετε.Πως γινεται να τους αφηνετε να καταστρεφονται μπροστα σας,κ εσεις να μη λετε τιποτα.Πως γινεται ρε να τους κλεβετε την ευτυχια και μετα να τους τριβετε στα μουτρα την δικια σας υποτιθεμενη ευτυχια ,ΕΝΩ ΕΙΣΤΕ ΜΙΖΕΡΟΙ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ,απλα λετε ψεματα για να κανετε τον αλλο να νιωθει σκατα μπας και καλυψετε το κενο μεσα σας.Επειδη συγκριτικα με τον "κολλητο " σας,εσεις ειστε λιγοτερο μιζεροι,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΓΑΜΗΣΑΤΕ ΤΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ.Πως γινεται ρε,ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΑΓΑΠΑΤΕ?Σε ατομα που μονο καλο σας εκαναν,κ ηταν παντα εκει για σας.
Αλλα ετσι ειναι μερικοι ανθρωποι πρωην αγαπες μου.Συγχωρουν ,αλλα δεν ξεχνανε.
Καιρο τωρα αλλωστε,τους τελειωσε η υπομονη και η καλοσυνη.Το θεμα εκδικηση φυσικα δεν παιζει,γιατι οταν αγαπουσες καποιον,ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ.Αλλωστε η καλυτερη εκδικηση,ειναι οτι ετσι οπως συμπεριφερεστε θα μεινετε μονοι πολυ συντομα.Και το κενο δεν καλυπτεται οχι απλα με μεικ απ,αλλα ουτε απο δανεικους γκομενους,ουτε απο στυλακια και ρουχα,ουτε απο κολακιες,ουτε απο τιποτα.Το κενο το καλυπτει η αγαπη που προφανως παντα σας στερουσαν,και οταν τη βρηκατε τη φτυσατε.Ισως τελικα να μη σας αξιζε ποτε.Τουλαχιστον η δικη μου.

(ΚΑΙ ΟΧΙ,δεν ειμαι αγια.Απλα ειμαι πιο υγιης απο σας.)

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Stardust

Ο stardust ειναι ο αντρας της ζωης μου,το μονο αρσενικο που μ αγαπαει.




Οταν με βλεπει παντα του φτιαχνει η διαθεση και εγω παντα εχω ενα δωρακι για αυτον.Το αγαπημενο του αντικειμενο ειναι το μπλε ελεφαντακι που του χαρισα οταν τον πρωτογνωρισα,παρ οτι εχει μια αντερκαβερ αγαπη στις μαυρες μου μπλουζες,ειδικα αυτες με το ανοιγμα μπροστα,γιατι οταν ειμαι λυπημενη ο stardust μου γλειφει τα βυζγια μπας και με κανει χαρουμενη




Επισης,ο καλος μου τα παει υπεροχα με τους γονεις και τους φιλους μου και μισει απιστευτα τους εντονους θορυβους,οπως εγω.Βλεπουμε μαζι παιδικα και εκεινος κοιταζει εμενα,το αληθινο καρτουν,ισως γιατι φοραω μια στεκα με τα αυτια της χελοου κιτι.Καμια φορα,οταν τρωω Mac Donalds μοιραζομαι το φαι μου μαζι του,κατι που δεν κανω ευκολα με αλλους αντρες,κ εκεινος εκτιμα απιστευτα τη χειρονομια μου.Οταν τον αγκαλιαζω,ξαπλωνει πανω μου και με κοιταζει με τα μεγαλα μαυρα του ματια.Αυτο με κανει να του τα συγχωρω ολα,ακομα και την απεχθεια που δειχνει στα παπουτσια μου και την δηλωνει με καθε τροπο.Βεβαια αυτο ειναι χαζο εκ μερους του,διοτι ξερει πως ειναι πιο σημαντικος για μενα απο ενα σωρο γοβες και πλατφορμες.




Κ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Ο ΣΤΑΡΝΤΑΣΤ,ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕ,ΕΝΤΑΞΕΙ?
Ισως να ναι η οδυνη λοιπον.Η ισως να ναι το γεγονος οτι εισαι παντα μονος,ακομα κ αν για λιγο καιρο ειχες την εντυπωση πως οχι.Η μηπως ειναι η μια καταστροφη μετα την αλλη που σε γονατιζουν?
Η μοναξια ειναι πολυ βαρυ πραγμα.Εσυ δεν ησουν που κατηγορουσες τους αλλους πως μια μερα θα πεθανουν μονοι αδειοι κ ερημοι?Προσεχε τι λες,γιατι γυριζει πισω.
Μετα απο τοσους μηνες,αυτη η πολη ξαναμικραινει πανω απο το κεφαλι μας,γινεται κοκκινη,γινεται προσευχη και εσυ πνιγεσαι και προσπαθεις να αναπνευσεις,να παρεις αερα,αλλα ματαια
Θα σε αναγνωρισει οπως εχεις γινει?Θα σταθει στη μεση του μηδεν,του πουθενα να σου κρατησει το χερι?Μπορει να τον εχεις αναγκη,αυτον και το προσωπο του,και τα τραγουδια του,και τις εικονες του
Αλλωστε κ εσυ δεν περασες ποτε απ αυτη τη γη,και δεν θα αφησεις το αποτυπωμα σου στα χρονια της

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Υπάρχουν αμαρτίες που η ανάμνηση τους είναι πιο γοητευτική απο ότι η ίδια η πράξη

Κοιμησου μαζι μου σημερα.Οπως καναμε συνηθως.


Κανε τα πραγματα οπως παλια,αφου εσυ ολα τα μπορεις,ολα τα φτιαχνεις.


Βγαλε αυτη τη ξενη μυρωδια απο το δερμα μου και κανε με οπως πριν


Να γελαω,να κλαιω,να ποναω,να μη σε κοιταζω με αυτο το βλεμμα,να σε κοιταζω με θαυμασμο

Βαλε με ξανα στην κορυφη του κοσμου,το ξερω οτι μπορεις,ολοι το ξερουμε

Κανε με οπως ημουν παλια,κανε με οπως ημουν παλια,κανε με οπως ημουν παλια

Δωσε μου την ιδια θεληση για ζωη,γιατι τωρα η ζωη μου ειναι μαζι σου κ εκεινες τις ωρες χωρις εσενα ειναι νυχτα...

Ας βαψουμε παλι τα σεντονια κοκκινα,το πατωμα κοκκινο,το σπιτι κοκκινο,τη πολη κοκκινη

Κ ειναι που η ζωη μου εχει γινει ενα ματσο γυαλιστερα γυαλακια στα σκουπιδια.Ειναι που εχεις γινει αλλος ανθρωπος.

Ισως ειναι η ηδονη που με κραταει,ισως ειναι η βαρια ανασα σου στα αυτια μου,ο βρωμικος κοσμος που εχουμε φτιαξει οι δυο μας
Ισως να ναι που σ νοιαζομαι και με μισω ταυτοχρονα,ισως να ναι το κακο που μας κανω.

Ηρθες εσυ,με μαζεψες απο κατω απαλα και γεμισες ενα ενα τα κενα στη ψυχη μου.Και στο σωμα μου.

Σημερα εκατσα σ εκεινο το παγκακι και σκεφτομουν πως εισαι διπλα μου.Κ υστερα με σκεφτοσουν κ εσυ.Τρομακτικο.

Εγω ποτε.Εσυ?

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

But promises don't mean anything to anyone

Θα πιαστουμε απο αυτα που χανουμε και θα τα κοιταξουμε στα ματια.
Θα τους πουμε να μας περιμενουν λιγο γιατι δεν τελειωσε ακομα η δικη.
Γιατι δεν μας περιμενουν και φευγουν?Ακομα κ αν ετσι ειναι οι ανθρωποι
Μπορω να αραδιασω δεκαδες ονοματα και να νιωσω δεκαδες μυριωδιες σαν να ναι τωρα ολοι διπλα μου
Κριμα που πρεπει να κρυφτω ξανα,και ολα εξω να ναι τοσο ομορφα,ασε που δεν ξερω αν ειμαστε πια εσυ κ εγω
Ολος ο κοσμος ειναι εξω,μας περιμενει,μας τραβαει προς τα εξω να μας αγκαλιασει
Εγω ομως στεκομαι στις μυτες των ποδιων μου και κοιταζω τον ουρανο προς τα εξω-μπορεις να μη φοβασαι
Και οι μερες περνανε αργα και εκνευριστικα
Στον δρομο ομως μυριζει το φαγητο,μυριζουν τα σκουπιδια,μυριζουν τα φυτα,μυριζουν οι ανθρωποι,εμεις μονο μυριζουμε ο ενας τον αλλον
Ειναι απο αυτες τις μυρωδιες που σε τρυπανε και σε χαιδευουν
Δεν ξερω ποσο ακομα θα κρατιεμαι απο τα καγκελα του κρεβατιου μου,αλλωστε πονεσαν τα χερια μου
Βρεχει.

"αμα δεις την αλλη..πες της...πες της...αντιο."

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Ποια εχει το L.B.A.























Ολοι γνωριζουμε το χαριτωμενο leavebritneyalone-eva.blogspot.com και μερικοι απο εμας εχουμε δει τους εαυτους μας να φιγουραρουν συχνα εκει μεσα,με οχι και τοσο κολακευτικους χαρακτηρισμους.Αυτο που μεχρι τωρα δεν γνωριζαμε ηταν ποια το διαχειριζεται.Οι υποψιες φαινεται να πεφτουν στην αγαπητη Fay Moth Flameglow καθως τα printscreen που υπαρχουν στην νεα αναρτηση του blog ειναι σχεδον σιγουρο πως εγιναν απο το προφιλ της.

















Απ'οτι φαινεται η μυτη της ειναι τοοσοοο μεγαλη,για να τη χωνει σε ξενες υποθεσεις.Αλλα γιατι τοσο μισος για την κολλητη της,για την οποια εχει γραψει τα μυρια οσα?Εκτος κ αν βεβαια συνεργαζονταν,η γνωριζει ποιος διαχειριζεται το μπλογκ.

















Τελοσπαντων,ας σας εξηγησω υπεροχα printscreen απο το blog καθως και απο το προφιλ των κοριτσιων,μια ευγενικη χορηγια της Pocatsontas,η οποια και εκανε την μεγαλη ανακαλυψη


Εικονα νουμερο 1-απο το προφιλ της ποκας,βλεπουμε οτι η fay εχει κανει λαικ (ναι ναι βαριεμαι να αλλαζω τη γλωσσα σε αγγλικα,ξεκολλατε) στην καρδουλα που εχει αφησει η φιλη της.

Εικονα νουμερο 2,3-(παλι απ το προφιλ της ποκας) Αυτο το ποστ το εβαλα κυριως για να γελασουμε με το ποσο καρφωνονται μερικες.ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑ ΛΟΥΖΕΡΙΑ.αχεμ,πισω στο θεμα μας




Εικονα νουμερο 4,αυτο το πριντσκριν ειναι απο το περιφημο μπλογκ,κ οπως βλεπουμε στο σχολιο με την καρδουλα υπαρχει ηδη ανλαικ,που σημενει οτι ο χρηστης απο τον οποιο εκαναν το πριντσκριν και το εβαλαν στο μπλογκ εχει ηδη πατησει "αρεσκω.Οπως βλεπουμε ομως στην εικονα 1,ο μονος που ειχε πατησει λαικ ηταν η αγαπητη μας fay
Ακομα, στο πριντσκριν λεει πως ο χρηστης απο τον οποιο ειναι logged in εχει πατησει ηδη με αλλα 9 ατομα like.Μηπως ενα απο αυτα τα 9 ατομα ειναι η Fay?Αν οχι,τοτε γιατι το unlike στο printscreen του LBA?




Καλα ρε κοριτσια,εδω κανατε ολοκληρο μπλογκ,δεν μπορουσατε να μπειτε απο ενα φεικ προφαιλ να κανετε πριντσκριν τα στατους σας?Τοσο δυσκολο ειναι πια?


Σε αντιθεση με τον κοσμο του γκοσιπ γκερλ,εδω η αληθεια καποια στιγμη θα μαθευτει.Σας αφηνω λοιπον στην οργη του λαου σας.Μια μικρη συμβουλη μονο,αν η δημοσιοτητα σας ηθελε,θα σας κυνηγουσαν τα φωτα της,οχι εσεις εκεινη.