Και καπως ετσι,μετα απο καθε απογοητευση,γατζωνομαι απο ελπιδες.Δεν ειναι κακο.Μια ζωη ζω με ελπιδες και περναω μια χαρα.Βεβαια,σε μερικα χρονια,αν συνεχισω να ελπιζω μονο,χωρις να πραττω,θα ρθουν οι κυριοι με τα ασπρα ρουχαλακια να με μαζεψουν και για το υπολοιπο της ζωης μου θα με ταιζουν χουφτες χαπακια ,για να σταματησω να φωναζω οτι ειμαι η μεγαλη Αικατερινη της Ρωσσιας.
Κατι που πονανε τα ματια μου,κατι που επεσα με τα μουτρα στον Μπουκοφσκι,κατι τα νευρα μου που τα μαζευω απο το πατωμα τις τελευταιες 2 ωρες,δεν ειμαι καλα.Απλα θελω να γραψω για να εκτονωθω.Οπως επισης και για να προσπαθησω να γραφω λιγοτερο "για επιδειξη".Ακους εκει για επιδειξη,εδω μου εχει βγει η πιστη να μην καταλαβαινει κανεις τι γραφω,και κατα τ αλλα κανω επιδειξη.Φυσικα,ολοι γνωριζουν οτι ο τροπος σκεψης μας απεχει ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ.
Να το,παλι το παω στο ακαταλαβιστικο.Αγαπητε αναγνωστη,απορω πως αντεχεις να διαβαζεις τις μπουρδες μου,ειλικρινα μπραβο για την υπομονη σου.Εγω(αν δεν ηταν δικο μου το μπλογκ)θα ειχα αφησει ενα σχολιο τυπου
Κατι που πονανε τα ματια μου,κατι που επεσα με τα μουτρα στον Μπουκοφσκι,κατι τα νευρα μου που τα μαζευω απο το πατωμα τις τελευταιες 2 ωρες,δεν ειμαι καλα.Απλα θελω να γραψω για να εκτονωθω.Οπως επισης και για να προσπαθησω να γραφω λιγοτερο "για επιδειξη".Ακους εκει για επιδειξη,εδω μου εχει βγει η πιστη να μην καταλαβαινει κανεις τι γραφω,και κατα τ αλλα κανω επιδειξη.Φυσικα,ολοι γνωριζουν οτι ο τροπος σκεψης μας απεχει ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ.
Να το,παλι το παω στο ακαταλαβιστικο.Αγαπητε αναγνωστη,απορω πως αντεχεις να διαβαζεις τις μπουρδες μου,ειλικρινα μπραβο για την υπομονη σου.Εγω(αν δεν ηταν δικο μου το μπλογκ)θα ειχα αφησει ενα σχολιο τυπου
ΤΟ ΠΡΟΖΑΚ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ.
Που λες,γιατι εχω αρχισει και γινομαι κουραστικη,στον φανταστικο μου κοσμο περναμε υπεροχα.Εχουμε και γαμω τα γκομενακια,και γαμω τα ρουχα,και γαμω τις μουσικες υποκρουσεις και γαμω τα σκηνικα.Το θεμα ειναι ,οτι περα απο την πλακα,παντα φοβομουν μην μεινω εκει μεσα μια μερα μια για παντα.Ειναι οντως απο τις μεγαλυτερες μου φοβιες αυτο,μηπως μια μερα χασω τον ελεγχο και την επαφη με το περιβαλλον.
Εχω φιλους για παραδειγμα,που βλεπουν το μαυρο ασπρο,και το ασπρο μαυρο.Μπορει ας πουμε το αισθημα τους να τους μισει και αυτοι να βλεπουν πως αυτο το μισος υποδηλωνει παθος,αρα το αισθημα τρεφει ενα υπογειο,μυστικο,φλογερο ερωτα γ αυτους.(Καλα ,μεταξυ μας και εγω το εχω κανει αυτο,αλλα ριχνω τις ευθυνες στην ποπ κουλτουρα).Οποτε,δεν ειμαι η μονη που ζει στις υπεροχες φαντασιωσεις της.
Απο την αλλη βεβαια,τι γινεται οταν η φαντασιωση σου (ΑΜΑΝ ΠΙΑ,ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ-μονο-ΓΕΝΙΚΑ ΜΙΛΑΩ) πραγματοποιειται?Στην αρχη ολα ειναι τελεια,δεν εχεις τι να ονειροπωλησεις,δεν μπορεις καν να παρασυρθεις,αφου ζεις το παραμυθι που μονος σου κατασκευασες.Οταν ομως το παραμυθι παρει την κατω βολτα και εσυ παρεις τα @@ σου,πρεπει οπωσδηποτε να ξαναμπεις βαθια μεσα στον χαρουμενο θολο σου
Το ψυχιατρειο πως το γλιτωνουν ειναι το ζητημα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου