Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

 Ολα πανε καλα.Πολυ καλα.Δεν εχω κανενα παραπονο.
 Φοβαμαι πως κατι λειπει ομως.
 Το ξερω πως τιποτα δεν ειναι τελειο.Καποτε μαλιστα απολαμβανα τις ατελειες.Εκαναν τη ζωη πιο ενδιαφερουσα.Ειχαμε παντα περιθωρια βελτιωσης.Κατι να διηγουμαστε.
 Αλλα γαμωτο,αυτη τη φορα θελω τοσο μα τοσο πολυ να πανε ολα καλα.Λαχταρω,αυτο ειναι το ρημα που αξιζει.Λαχταρω το τελειο.Δεν αντεχω αλλο την αβεβαιοτητα,την αναμονη,τα λαθη.
 Εφαγα τοσο τα μουτρα μου για να φτασω ως εδω.

 Κ ειναι που νιωθω πανω μου και τη δυστυχια του κοσμου.Ο κοσμος ειναι πιο δυστυχισμενος απο ποτε.

 Το ειπα και στο γιατρο τοτε."Ερχομαι εδω και σας κλαιγομαι,οταν ερχεται κοσμος που εχει τοσο πιο σοβαρα προβληματα και σας το λεει.Αισθανομαι γελοια και εγωκεντρικη.Αλλα καπως πρεπει να φυγει το βαρος απο μεσα μου"
 Το βαρος εφυγε.Ειμαι πια,πιο καθαρη απο ποτε.17 χρονια τωρα δεν εχω ξανανιωσει τοσο καθαρη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου