Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Something inside me has died

Υπαρχουν 3 κατηγοριες ανθρωπων:αυτοι που δεν ξερουν πως ειναι μονοι και δεν θα το ανακαλυψουν,αυτοι που ξερουν πως ειναι μονοι και εχουν μαθει να ζουν μ αυτο,και αυτοι που βρισκονται καπου στο μεταιχμιο,και ενω ξερουν πως ειναι μονοι ,κλεινουν τα ματια στην αληθεια,και ψαχνουν περαστικες φιλιες και περαστικες αγκαλιες
Εσυ παντα ηθελες να ανηκεις στη στη 2η κατηγορια,αλλα δυστυχως ανηκες στην τριτη.Γιατι δεν επαψες ποτε να ελπιζεις πως οι ανθρωποι δεν θα παψουν να σε εγκαταλειπουν,οπως εκαναν παντα.Ακομα χειροτερα,πιστευες οτι τουλαχιστον θα ειχαν λιγη αξιοπρεπεια και θα επαυαν να σου λενε ψεματα.

Αρχιδια.

Κ επειδη δεν επαψες ποτε να χεις υψηλες προσδοκιες,μονιμως πληγωνοσουν.Αλλα απεκτησες ανοσια απο καποιο σημειο και μετα.Ηξερες τι θα συμβει στο τελος,αλλα ισως ειχες αναγκη για ανθρωπινη επικοινωνια,ισως δεν μπορουσες να αντεξεις τη μοναξια.Κ ετσι,καθε φορα που εκλαιγε καποιος,η ακομα κ οταν εκλαιγες εσυ,σκεφτοσουν απο μεσα σου οτι σε κανενα 3μηνο θα τα θυμασαι αυτα και θα γελας.Επαψες να δινεις σημασια ακομα και στον πονο.Η οποτε απογοητευοσουν,σκεφτοσουν πως ολα αυτα δεν εχουν καμια σημασια,πως η ζωη ειναι μικρη και μπορει αυριο να σε πατησει αυτοκινητο και να πεθανεις,οποτε πρεπει να προχωρισεις.
Σιγα-σιγα βρηκες τη λυση,σε καθε κομματι που εσπαγε μεσα σου, εβρισκες ενα αλλο να το αντικαταστησεις.Γεμισες ετσι προσωρινους γκομενους,προσωρινους φιλους και δεν εκτιμησες ποτε τα ατομα που προσπαθησαν να σταθουν διπλα σου,γιατι ηξερες οτι καποια στιγμη θα εφευγαν κ αυτα,οποτε απεφυγες να δεθεις μαζι τους.Εβαλες εναν βασικο κανονα στη ζωη σου,να μη νιωσεις ποτε παραπανω πραγματα για οποιονδηποτε απο οσα νιωθει αυτος για σενα,και παροτι καθε φορα δεν τον τηρουσες,σιγα-σιγα βελτιωνοσουν,και πληγωνοσουν καθε φορα και λιγοτερο.Πλεον δεν γεμιζες στεναχωρια,αλλα αγανακτηση.Και ηρθε η μερα που επαψες να νιωθεις,και οτι ειχε απομεινει μεσα σου ηταν ο εγωισμος σου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου