Θα πιαστουμε απο αυτα που χανουμε και θα τα κοιταξουμε στα ματια.
Θα τους πουμε να μας περιμενουν λιγο γιατι δεν τελειωσε ακομα η δικη.
Γιατι δεν μας περιμενουν και φευγουν?Ακομα κ αν ετσι ειναι οι ανθρωποι
Μπορω να αραδιασω δεκαδες ονοματα και να νιωσω δεκαδες μυριωδιες σαν να ναι τωρα ολοι διπλα μου
Κριμα που πρεπει να κρυφτω ξανα,και ολα εξω να ναι τοσο ομορφα,ασε που δεν ξερω αν ειμαστε πια εσυ κ εγω
Ολος ο κοσμος ειναι εξω,μας περιμενει,μας τραβαει προς τα εξω να μας αγκαλιασει
Εγω ομως στεκομαι στις μυτες των ποδιων μου και κοιταζω τον ουρανο προς τα εξω-μπορεις να μη φοβασαι
Και οι μερες περνανε αργα και εκνευριστικα
Στον δρομο ομως μυριζει το φαγητο,μυριζουν τα σκουπιδια,μυριζουν τα φυτα,μυριζουν οι ανθρωποι,εμεις μονο μυριζουμε ο ενας τον αλλον
Ειναι απο αυτες τις μυρωδιες που σε τρυπανε και σε χαιδευουν
Δεν ξερω ποσο ακομα θα κρατιεμαι απο τα καγκελα του κρεβατιου μου,αλλωστε πονεσαν τα χερια μου
Βρεχει.
"αμα δεις την αλλη..πες της...πες της...αντιο."
Θα τους πουμε να μας περιμενουν λιγο γιατι δεν τελειωσε ακομα η δικη.
Γιατι δεν μας περιμενουν και φευγουν?Ακομα κ αν ετσι ειναι οι ανθρωποι
Μπορω να αραδιασω δεκαδες ονοματα και να νιωσω δεκαδες μυριωδιες σαν να ναι τωρα ολοι διπλα μου
Κριμα που πρεπει να κρυφτω ξανα,και ολα εξω να ναι τοσο ομορφα,ασε που δεν ξερω αν ειμαστε πια εσυ κ εγω
Ολος ο κοσμος ειναι εξω,μας περιμενει,μας τραβαει προς τα εξω να μας αγκαλιασει
Εγω ομως στεκομαι στις μυτες των ποδιων μου και κοιταζω τον ουρανο προς τα εξω-μπορεις να μη φοβασαι
Και οι μερες περνανε αργα και εκνευριστικα
Στον δρομο ομως μυριζει το φαγητο,μυριζουν τα σκουπιδια,μυριζουν τα φυτα,μυριζουν οι ανθρωποι,εμεις μονο μυριζουμε ο ενας τον αλλον
Ειναι απο αυτες τις μυρωδιες που σε τρυπανε και σε χαιδευουν
Δεν ξερω ποσο ακομα θα κρατιεμαι απο τα καγκελα του κρεβατιου μου,αλλωστε πονεσαν τα χερια μου
Βρεχει.
"αμα δεις την αλλη..πες της...πες της...αντιο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου