Και σιγα-σιγα ερχεται καλοκαιρι.Aλλα υποθετω πως πλεον για μενα,ουτε αυτο εχει σημασια.


 Εχει παρατηρισει κανεις πως μυριζουν οι καλοκαιρινες νυχτες?Εχουν αυτη τη θεσπεσια μυρωδια,αυτη την ηλεκτρισμενη ατμοσφαιρα που σε προετοιμαζει πως θα γινει κατι ανατρεπτικο.Ειναι σαν στις πλατειες,τα παρκα,τους δρομους να ζει κατι,να αναπνεει-κατι σχεδον μεταφυσικο,σαν πνευμα που σε σπρωχνει να τα δοκιμασεις ολα,να μεινεις κ αλλες ωρες ξυπνιος τριγυρνωντας στους δρομους.

 Παρατηρω σχεδον καθε ανθρωπο που περναει,θυμιζει καρναβαλιστικη παρελαση χωρις στολες.Σε καθε εισπνοη αυτη η οσμη σαρκας,ζεστης,ιδρωτα,νυχτολουλουδων εισχωρει στη μυτη μου σαν κοκαινη και με κανει να νιωθω ολο και πιο ζωντανη,λες και ψαχνω οτιδηποτε διαφορετικο,οτιδηποτε αγριο,βιαιο και ωμο να παλεψω και μετα να αγκαλιασω.Δεν χρειαζεται καν να αναφερω πως ειναι καλυτερα το καλοκαιρι στην πολη απ'οτι στην υπαιθρο,δεν υπαρχει αυτη η αισθηση.Ακομα και οταν η ζεστη σε εξουθενωνει,ο υπνος ειναι πιο γλυκος,βαθυς σαν σε κωμα,ξυπνας ιδρωμενος αλλα χορτασμενος.Καπου εδω ερχεται και ο μονιμος προβληματισμος,η ηδονη η μαλλον το ψαξιμο της.Ολοι την ψαχνουμε,ειτε στα στενα της πολης,ειτε στα κρεβατια μας,ειτε κοντα στη θαλασσα,ειτε στις παραλιες,σε οποιαδηποτε μορφη,ειτε σαρκικη ειτε οχι,αλλωστε ολα μοιαζουν πιο εντονα και ευγευστα το καλοκαιρι,ακομα και το να παιζεις χαρτια σε ενα απομονωμενο μερος κοντα στην ακροπολη μοιαζει οργασμικο,οσο περιεργο κ αν ακουγεται.

 Καλο καλοκαιρι λοιπον,ειναι η καλυτερη εποχη να ενδωσετε στοτς πιο κρυφους σας ποθους.Ποιος φανταζεται το καλοκαιρι του διχως την αγαπημενη του αμαρτια?