Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Why do you stay in prison when the door is wide open

 Η αληθεια ειναι,πως τον τελευταιο καιρο γραφω καθαρα και μονο για τον εαυτο μου.Αλλωστε αυτο ειναι το μπλογκ μου,οτι θελω θα κανω,και μεταξυ μας ολοι ξερουμε οτι το μπλογκ ειναι τζαμπα ψυχαναλυση.Και μεσες-ακρες,με αυτο ακριβως θελω να ασχοληθω σημερα,διοτι δυστυχως δεν εχουν ολοι τον ιδιο τροπο να βγαζουν τα σωψυχα και τα απωθημενα τους.
 (Να σημειωσω εδω πριν αρχισω να διαβαζετε οτι ουτε ειδικος ειμαι,ουτε τιποτα.Απλα βλεπω πως η γενια μου εχει ακομα σχεδον μεσαιωνικες αποψεις σε απλα θεματα,και ειναι στο χερι ολων μας να απενοχοποιησουμε τις πιο φυσιολογικες καταστασεις)
  Τον τελευταιο ενα χρονο,και παροτι η χωρα μας παει κυριολεκτικα κατα διαολου,εχω παρατηρησει οτι υπαρχει (εν ετει 2012)μεγαλη προκαταληψη στο θεμα της καταθλιψης,ενω ολο και περισσοτεροι ανθρωποι βαζουν τελος στη ζωη τους για αυτο τον λογο.
 Το να εχει κανεις καταθλιψη,αντιθετα με την κοινη γνωμη δεν ειναι ντροπη.Ουτε σημαδι αδυναμιας.Ισα-ισα,ειναι σημαδι πως καποιος εμεινε δυνατος για πολυ καιρο.

 Ο καθενας μας βιωνει αλλιως την καταθλιψη.Μερικοι με ψυχικο πονο,απαισιοδοξια,μαυρες σκεψεις,αλλοι με σωματικο πονο,κ αλλοι καλυπτοντας την με ευφορια,χρηση ουσιων και παρορμητικη συμπεριφορα.Συνηθως οι ασθενεις με καταθλιψη τα βλεπουν ολα ματαια,δεν βρισκουν ενδιαφεροντα τα πραγματα που παλια τους προκαλουσαν ευχαριστηση,διαταραχες στον υπνο,αδικαιολογητη κοπωση.Η αληθεια ειναι πως ολο αυτο το συναισθηματικο φορτιο ειναι αρκετα επωδυνο,σε σημειο πολλα ατομα να φτανουν στον αυτοτραυματισμο η ακομα και σε σημειο να δωσουν τελος στη ζωη τους.Σε αυτη τη περιπτωση ειναι σημαντικη η εκλιση για ιατρικη βοηθεια ,ακομα και χορηγηση φαρμακων
             .ΚΑΙ ΝΑΙ ΚΟΣΜΕ,ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ.
-Ο ψυχολογος ειναι για τους νοητικα στερημενους και ο ψυχιατρος για τους τρελους.
 Οχι,για τους νοητικα στερημενους υπαρχει αλλη ειδικοτητα.Ο ψυχολογος και ο ψυχιατρος ειναι και αυτοι γιατροι.Οταν εισαι μικρος και κολλας ιωση πας στον παιδιατρο,σου χωνει ενα ξυλακι στο λαιμο και σου δινει αντιβιωση.Αν σπασεις το ποδι σου,πας στον γιατρο και σου βαζει γυψο η δεν ξερω κ εγω  τι(δεν εχω σπασει κοκαλα.ακομα.).Ετσι,οταν εχεις ενα θεμα που θες να συζητησεις,πας στον ψυχολογο η τον ψυχιατρο,και μερικες φορες σου δινει το αντιστοιχο φαρμακο
 -Μα το φαρμακο θα με αφησει φυτο/θα εθιστω/θα γινω πρεζακλας.
 Οχι,δεν θα σου δωσει κοκα.Μονο ο φροιντ τα εκανε αυτα.Και τα φαρμακα δεν θα σ αφησουν φυτο.Εκτος αν αρχισεις να τα παιρνεις 20-20.
 -Θα με χωσουν σε κανενα τρελοκομειο και θα μου περασουν το ασπρο ρουχαλακι?
  Οχι,εμενα θα χωσουν γιατι αν συνεχισουν ατομα στον 21ο αιωνα να πιστευουν οτι η κακη ψυχικη υγεια ειναι τοσο τραγικο ζητημα θα βγαλω ενα πολυβολο και θα σας γαζωσω ολους να ησυχασω
 -Κανενα απο τα ειδωλα μου δεν ειχε καταθλιψη.
 Οχι,αν σε παρηγορει αυτο,πολλοι γνωστοι καλλιτεχνες υπεφεραν απο καταθλιψη,αλλωστε η τεχνη σπανια προερχεται απο την ευτυχια.
 -Δεν θα περασει αυτο που εχω με τον χρονο?Τοτε γιατι να παω σε ψυχολογο?
 Ισως.Δεν αντιλεγω,ο χρονος ειναι καλος γιατρος,αν οχι ο καλυτερος.Ομως,περα απ το οτι μπορει η κατασταση να γινει χειροτερη,θα μπορεις να ανταπεξελθεις στην καθημερινοτητα σου ενω υποφερεις?
 -Μπορω να ανοιχτω και στους φιλους μου
 Φυσικα,αλλα οι φιλοι σου δεν ειναι επαγγελματιες.Αυτο δεν σημαινει ομως οτι δεν μπορουν να σε στηριζουν.
 -Δεν μου φτανουν τα λεφτα για ψυχολογο
 Να μην παρεις το τζιν των 50 ευρω,και να τα δωσεις εκει.Ξερεις τι λενε,τα μεταξωτα βρακια...
 -Εχω ατομο με καταθλιψη στην οικογενεια μου.Πως μπορω να το βοηθησω?
  Με στοργη,αγαπη και στηριξη,πως αλλιως.Παροτρυνε την/τον να επισκεφθει εναν ψυχολογο η ακομα καλυτερα παρε την πρωτοβουλια και κλεισε του ραντεβου μονος σου.
 -Εχω ατομο με ψυχικο νοσημα στην οικογενεια μου/παρεα μου ,και ντρεπομαι γ αυτο.
 Βασικα,θα επρεπε να ντρεπεσαι για τις παρωπιδες σου.Θα ντρεποσουν το ιδιο αν ειχε καρκινο πχ?Αυτο ειναι καθαρα ελλειψη ανθρωπιστικης παιδιας κατα τη γνωμη μου.
 -Εχω καταθλιψη,τι  λες να κανω?'
  Να συμβουλευτεις καποιον ειδικο.Θα νιωσεις πολυ πολυ πολυ καλυτερα.Και να κανεις υπομονη πανω απ ολα.Η ζωη ειναι ομορφη,υπαρχουν ακομα τοσα πολλα πραγματα να ζησεις,να γνωρισεις,να γευτεις και να κανεις,και οσο μιζερη κ αν σου φαινεται τωρα στο ορκιζομαι πως θα ερθουν καλυτερες μερες.Υπαρχουν ατομα που νοιαζονται για σενα,οσο κ αν αδυνατεις να το δεις στη φαση που εισαι.Ολα θα πανε καλα,η ζωη απλα κανει κυκλους.Με λιγη βοηθεια και πιστη στον εαυτο σου θα τα καταφερεις.Εισαι ξεχωριστος,απλα θα το ανακαλυψεις στη πορεια.

 Και για μια πιο επαγγελματικη γνωμη
 http://www.depressionanxiety.gr/149/article/greek/149/141/index.htm

 Καλο κουραγιο.Καλη συνεχεια.

2 σχόλια:

  1. Χμου, υπάρχει ένα ενδιαφέρον βιβλίο πάνω σε αυτό το θέμα. "Η ιστορία της κατάθλιψης" λέγεται(πάρε και λινκ να χεις http://poetrybar.blogspot.com/2011/09/blog-post.html)
    Αν πέσεις πάνω του διάβασε το, πριν λίγες μέρες το ξεκίνησα και έχει πολύ ζουμί.

    Παρακαλούνται και τα στοκατζίδια που θα διαβάσουν αυτό το σχόλιο να μπουν στον κόπο να το ψάξουν. Αν ξέρουν να διαβάζουν κάτι παραπάνω από online ξεκατινιάσματα,ίσως τους κάνει καλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολύ σωστή σε βρίσκω! ^.^
    και όπως λέω και εγώ (και πολύς ακόμα κόσμος αλλά anw) μετά την καταιγίδα έρχεται το ουράνιο τόξο :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή