Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Καταληγω παλι στο γεγονος οτι ολα πρεπει να γαμηθουν για να δεις λιγη παραπανω ευτυχια.

Η εβδομαδα που μας περασε ηταν ενα συνοθυλευμα παρελθοντικων καταστασεων που με χαστουκιζαν.Η αληθεια ειναι πως στην αρχη δεν μπορουσα να διαχεριστω καθολου αυτο το συναισθηματικο φορτιο,στη συνεχεια εσφιξα τα δοντια,γιατι οπως ειπα και σε εναν φιλο "καμια φορα δεν εχεις αλλη επιλογη,απλα προσπαθεις σκληροτερα"

Μια πλευρα του εαυτου μου που ομολογω πως ειχα χασει τον τελευταιο χρονο.
Οι ανθρωπινες σχεσεις με απομυζουν γλυκα,αφηνουν μια αηδιαστικη γλυκοπικρη σαπιλα.Δεν ειναι για μενα οι σχεσεις.Με βγαζουν απο το προγραμμα μου.Τα συναισθηματα με εξαντλουν,λογω της συναισθηματικης μου νοημοσυνης.Μου προκαλουν εμμονες και μενω σε τρυπακια απ τα οποια δυσκολα θα μπορεσω να βγω εν καιρω. Ο ερωτας με βγαζει εκτος εαυτου.Η αγαπη με κανει στασιμη.Η φιλια....αποζητω την φιλια πολυ συγκεκριμενων ανθρωπων ,με τετοιο τροπο που εχει ημερομηνια ληξεως. Οι σχεσεις μου ειναι επιδερμικες.Αλκοολ και σοσιαλ στατους.Αθελα μου παντα.Και αν καποιος που ενδιαφερεται και επιμενει για μενα με πλησιασει,τον διωχνω.Θελω μονο υπανθρωπους κοντα μου,ασυναισθητα.Επιλεγω τους χειροτερους,ειτε γιατι βλεπω ενα κομματι του εαυτου μου σ αυτους,ειτε γιατι προσπαθω να αλλαξω κατι.

Το να ερχεται ενας ανθρωπος και να σου ομολογει οτι τον αλλαξες ριζικα,τον εκανες καλυτερο,ειναι ευτυχια.Το να ερχονται παραπανω ατομα,ειναι προοδος.Αλλα υστερα η πορτα κλεινει,μενεις μονος ,και ποιος μπορει να κανει εσενα καλυτερο ανθρωπο,εισαι πολυ ξεροκεφαλος,πολυ στραβος,πολυ αδιορθωτος,πολυ εμμονικος.Δεν θες τους ανθρωπους.Δεν μπορεις να κρατησεις φιλιες ουτε σχεσεις.


Αραγε το παρελθον με σχηματισε,η ζω μεσα σ αυτο?Η μηπως,ακομη χειροτερα-το αιωνιο μου ερωτημα,ο βασικος εσωτερικος μου μονολογος-μηπως ζω μεσα απο αυτο?

Και η αλλη ερωτηση,γιατι τοση εμμονη.Γιατι τοση επιμονη.Γιατι.Προσπαθω να αλλαξω,σφιγγω δοντια,γροθιες,δεν θα ειμαι ετσι,δεν μου ταιριαζει,ειναι παιδικο και ανουσιο.Αλλα δυσκολο να παει κανεις κοντρα στη φυση του.Και ακομη πιο δυσκολο να αλλαξει.Δεν θελω να αλλαξω εγω,θελω να αλλαξουν οι αλλοι.Αλλα πρεπει,για το δικο μου το καλο,να αλλαξω εγω.


1 σχόλιο:

  1. Στη δική μου περίπτωση έπρεπε να γαμηθούν όλα για να ψάξω να βρώ τον αληθινό μου εαυτό, να βγώ από το παρατεταμένο μου σύννεφο στα 36. Ενάμισι χρόνο ψυχολογικές λεκτικές επιθέσεις από τις ετεροθαλείς αδερφές μου, έπειτα απομονώθηκα στο σπίτι της για να διαβάσω για κάποιες εξετάσεις και επειδή δεν μπορούσα να το διαχειριστώ ξαναεπέστρεψα σ'αυτά που έκανα πριν τα 26, ηρεμιστικά, αλκοόλ, φούντες, η εύκολη λύση. Τον τελευταίο καιρό ούτε έρωτα μπορούσα να κάνω. Κάποια στιγμή όταν κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη τρόμαξα. Εγκατέλειψα τον εαυτό μου και έπειτα με εγκατέλειψε αυτή. 10 χρόνια σχέσης έσβησαν με ένα ουρλιαχτό εξ αποστάσεως, ένα μήνα μετά ο πατέρας μου ταξίδεψε στον πλανήτη των ονείρων μετά από 19 χρόνια πάρκινσον, δεν πήγα στην κηδεία του, δεν μπορούσα να αντικρύσω αυτό το φέρετρο και ζώ με την ανοϊκή μητέρα μου, η οποία κάθε μέρα σκαρφίζεται θεατρικά του παραλόγου, ζεί στις παραισθήσεις της. Οι ετεροθαλείς αδερφές μου μου δήλωσαν ότι δεν είναι μητέρα μας, δεν ήταν ποτέ συνειδητή μας επιλογή. Βρήκαν και αυτές να βγάλουν την πικρία τους για την απώλεια της μητέρας τους που συνέβη πριν 42 χρόνια. Ποτέ δεν αποδέχτηκαν τη μητέρα μου. Δεν έχω επικοινωνία μαζί τους. Οι φίλοι εξαφανίστηκαν, λίγοι έμειναν, οι πραγματικοί φίλοι, αλλά έχουν τις ζωές τους, την οικογένειά τους, δεν τους παίρνω τηλέφωνο για να μην τους ενοχλήσω. Προσπάθησε να με γνωρίσει μια νέα κοπέλα, αλλά τα σκάτωσα. Μου χάϊδεψε τα μαλλιά, μου άγγιξε τα χέρια και άρχισα να κλαίω σαν μικρό παιδάκι και της είπα μην με πληγώσεις, δεν θέλω να σε χάσω και την φόρτωσα με ότι μου συνέβη τον τελευταίο χρόνο. Ποιος σου είπε ρε μαλάκα ότι έχεις δικαίωμα να φορτώνεις με τα προβλήματά σου τον άλλον; Και η κοπέλα μπορεί να κουβαλάει τα δικά της προβλήματα. Oύτε καν τη γνώριζα, 2 φορές βγήκαμε και ανοίχτηκα σαν τριαντάφυλλο, γιατί ήμουν τόσο μα τόσο συναισθηματικά ευάλωτος, είχα ανάγκη να μιλήσω, είχα ανάγκη κάποια γυναίκα να με αγκαλιάσει. Τρόμαξε και εξαφανίστηκε. Γιατί να κάτσει κάποια μαζί σου, όταν εσύ από μόνος σου δεν μπορείς να στηρίξεις ψυχολογικά τον εαυτό σου; Έτσι απευθύνθηκα σε μια ομάδα αυτοβοήθειας σε ένα αντιεξουσιαστικό στέκι και από την άλλη εβδομάδα ξεκινάω ένα πρόγραμμα ψυχοθεραπείας. Ένα είναι σίγουρο, πρέπει να βρώ τον εαυτό μου ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ, χωρίς τα μπρατσάκια άλλων και αφού βουτήξω στη φουρτουνιασμένη θάλασσα και μάθω να κολυμπώ, τότε θα ξαναπερπατήσω στη στεριά και θα μπορώ να δώσω την αγάπη μου σε έναν άλλο άνθρωπο. Ακόμη ζώ στο παρελθόν.Το blog σου είναι ενδιαφέρον, κάποια στιγμή έψαχνα κάτι για το αψέντι και έπεσα πάνω του. Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή