Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

It's the disease that we crave

 Κουραση.Εξαντληση.Παραιτηση.

 Το πρωι ολα ειναι ομορφα.Η πραγματικη μαχη,ερχεται το βραδυ.Η μαχη με τον εαυτο σου δηλαδη.Βλεπεις,περα απο την πνευματικη κουραση,ερχεται να σε αποτελειωσει και η σωματικη.
 Και δεν εχεις κανεναν εκεινη την ωρα.Η ισως δεν θες να χεις.Ξαπλωνεις πανω στη μοκετα και αναπνεεις,λες και ειναι το πιο σημαντικο πραγμα του κοσμου,αυτη η αναπνοη να σε κραταει στα πλαισια της λογικης.
 Ολα αυτα τα γιατι.

 Γιατι σε μενα-Γιατι τωρα-Γιατι ποναει τοσο-Γιατι παλι-Γιατι τοσα χρονια-Γιατι τοσο αρρωστα-Γιατι οχι-Γιατι εγω-Γιατι ετσι-Γιατι ποτε δεν αλλαζει τιποτα

 Η σκεψη του θανατου,το ποσο κοντα ειναι ανα πασα στιγμη σε ολους μας,ερχεται να με σμπαραλιασει για μια ακομη φορα,να με κανει να νιωσω τρομο και ριγος,ενοχες που αναλωνομαι σε τετοιες ασημαντες νυχτες.

 Στο μεταξυ,νιωθω την απολυτη αηδια.Ενα κυμα αηδιας βασικα.Ανεβαινει απο το στομαχι μου και κατακλυζει το μυαλο μου με εικονες.Θελω να γδαρω το ιδιο μου το δερμα για να μην το νιωθω τοσο μολυσμενο,τοσο βρωμικο,να φυγει αυτη η απελπισια και η απεχθεια.Κριμα που δεν ειναι χαραγμενη στο πετσι μου αλλα στο μυαλο μου.Αυτη τη φορα,δεν σκοπευω να κανω τιποτα για αυτο.Δεν εχω καν το κουραγιο.

 Ζω για τη στιγμη που αφου ολα,παντα,εχουν τοσο φριχτη εξελιξη,θα ερθει και η μερα που θα γινει το αντιθετο.Θα ειναι ολα ευτυχισμενα,πραγματικα ευτυχισμενα,οχι απλα χαρουμενα,μαζι και εγω.Εκτος...εκτος αν ανθρωποι σαν εμενα,δεν ειναι φτιαγμενοι για να ναι ευτυχισμενοι.

 Τουλαχιστον,αυριο θα ναι μια υπεροχη μερα.

1 σχόλιο:

  1. μην παραμυθιάζεσαι.η απάντηση στο γιατί που ρωτάς δεν έχει μέσα τις λέξεις άνθρωποι φτιαγμένοι για να ναι ευτυχισμένοι. τουλάχιστον όχι με αυτή τη σειρά. πάντως η απάντηση σίγουρα έχει τη λέξη άνθρωποι. κι εσύ είσαι τέτοιος, όπως όλοι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή