Ηρθε ο καιρος το εμβρυο να βγει απο τη μητρα της μανας του.
Νιωθει σιγα σιγα να πλησιαζει προς τον αερα.Το ενοχλει ο αερας.
Ειχε συνηθισει εκει μεσα.
Απο στιγμη σε στιγμη θα του κοψουν τον ομφαλιο λωρο.
Και θα βγει γεματο αιματα,τσιριζοντας με νευρο για τον ερχομο του σ αυτο τον κοσμο,
οπως θα τσιριζει για το υπολοιπο της ζωης του,γιατι αυτος ο κοσμος ειναι σκατα.
Κριμα που δεν το ξερει ακομα.Ντροπη στη μανα που το γεννησε.
Μα.Τα νευρα μου,αληθεια.Το ξερω πως ειναι φαση,το ξερω πως ειναι μεταβατικη,τις ξερω ολες αυτες τις αηδιες και μπλα μπλα μπλα.Το θεμα ειναι πως δεν ξερω ποτε θα περασουν.Νιωθω σαν να συρρικνωνεται το κρανιο μου και να πιεζεται ο εγκεφαλος μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου